Imagin o Zaynie cz. 1 ♥

Z dedykacją i podziękowaniem za inspiracje: @staay_strooong 


Stałaś w kolejce do kawiarni, nie wiedziałaś dlaczego właśnie dzisiaj są w niej takie tłumy dziewczyn. Wszystkie piszczały jak szalone krzycząc jakieś imiona, ale wszystko tak się zlewało, że nie mogłaś żadnego usłyszeć wystarczająco dokładnie. Przecisnęłaś się przez tłum i wparowałaś przed ladę. Brakowało Ci 2 kroków, aby zamówić swój ulubiony gorący napój, gdy poczułaś jak jedna z dziewczyn przebiegła Tobie przed twarzą i zahaczyłaś o jej but. Wylądowałaś na twarzy i po chwili usłyszałaś tylko zbiorowy śmiech.
- Nic Ci nie jest? - usłyszałaś głos, ale nie widziałaś twarzy. Nic dziwnego znajdowałaś się plackiem na podłodze i widziałaś tylko buty tej osoby. Po tym jak wyglądały, ile mogłyby kosztować stwierdziłaś, że chyba te dziewczyny nieźle muszą szaleć na jego punkcie. Byłaś tak zdezorientowana, że nadal leżałaś plackiem wtedy chłopak ukucnął i podał Ci rękę. Pomógł Tobie wstać, a ty od razu poprawiłaś swoje ubranie i fryzurę  dopiero teraz zauważyłaś kto to. Stał przed Tobą wystraszony Zayn Malik i właśnie trzymał Ciebie za rękę.
- Nie już wszystko okej. - odpowiedziałaś, ale wiedziałaś że teraz na Twoich policzkach pojawiają się rumieńce ze wstydu. On puścił Twoją dłoń speszony i spojrzał w Twoje oczy. Staliście tak wpatrzeni przez pewien moment kiedy nagle usłyszałaś Lou.
- O Boże ona krwawi! Szybko, szybko zabierzmy ją z tego tłumu. Ona potrzebuje powietrza jest całkowicie blada. - złapał za rękę Ciebie i Zayna otwierając drzwi i wybiegł. Byłaś zdziwiona tak samo jak Mulat jego zachowaniem. Wpakował was do dużego samochodu i zamknął drzwi. Siedzieliście w milczeniu, kiedy samochód ruszył, a Ty wyjęłaś ze swojej torebki lusterko, aby wytrzeć krew. Wtedy Louis wybuchnął śmiechem, a Zayn spojrzał na Ciebie i zrobił to samo. Byłaś zszokowana ich zachowaniem, nie wiedziałaś co się dzieję. Nagle samochód zatrzymał się i Tomlinson wyskoczył.
- Nie musicie mi dziękować. - powiedział i wysłał wam całusa na pożegnanie. Samochód ruszył dalej, a  Ty byłaś jednocześnie szczęśliwa i zaskoczona całą sytuacją. Nie wiedziałaś, czy masz się bać, czy może gadać z Zaynem.
- Jestem Zayn. - odpowiedział po chwili podając Tobie rękę.
- Wiem. - uśmiechnęłaś się. - [T.I] - dodałaś po czasie.
- Dziwna sytuacja prawda? - zaśmiał się na co Ty tylko podniosłaś kącik ust. " Dziwna sytuacja? To mało powiedziane!" pomyślałaś.
- Właściwie to gdzie my jedziemy?
- Do mnie. - odpowiedział Malik z uśmiechem.
- Jak... Jak to? Do Ciebie? Przecież ja tylko wstąpiłam do kawiarni kupić sobie kawę. - powiedziałaś zszokowana.
- Spokojnie. U mnie napijesz się jej siedząc na kanapie, nie leżąc na podłodze. - zażartował na co Ty zaczęłaś się śmiać.
Po kilkunastu minutach znajdowaliście się już na podwórzu jego domu. Otworzył drzwi od samochodu i podał Tobie rękę. "Dżentelmen" zaśmiałaś się w myślach. Kiedy weszliście do środka zaniemówiłaś. To mieszkanie było takie o jakim marzyłaś. Wielkie, przestrzenne, nawet meble były z Twoich marzeń. Zayn nadal trzymał twoją dłoń i prowadził przez mieszkanie. Opowiadał jak znaleźli się w kawiarni, a ty rozglądałaś się po całym domu.
- No i wtedy Harry obraził się i powiedział, że jeżeli nie zatrzymamy się na kawę to on jutro nie będzie śpiewać. Musiałabyś widzieć wtedy jego minę! - wytrącił Ciebie z rozmyślania. Usiadłaś na krześle przy blacie, a on zaczął parzyć kawę. Zapach świeżych ziaren od razu do Ciebie przypłynął i zamknęłaś oczy. Po chwili Malik podał Tobie kawę, a Ty chcą ją od niego odebrać złapałaś za kubek. Wasze ręce i wzrok spotkały się na tej samej drodze  Siedziałaś wpatrzona w niego, a on w Ciebie. Wtedy jego twarz zbliżyła się do Ciebie i jego usta były kilka centymetrów od twoich. Poczułaś, że coś zaczyna Ciebie parzyć po udach. Odskoczyłaś.
- O nie, przepraszam! - zaczął powtarzać sięgając po ręcznik i wycierając Twoje uda.
- Nic się nie stało. Spokojnie Zayn! - zaczęłaś się śmiać ze stresu ponieważ dotykał twoje bardzo czułe na gilgotki miejsce. Oparł się o blat i ponownie spojrzał na twoje spodnie.
- Zaraz jestem. - powiedział i zniknął. Usłyszałaś tylko jak biega po schodach i po chwili pojawił się na dole trzymając w ręce dresy. - Proszę, załóż - podał Tobie spodnie.
Na początku mówiłaś, że nie trzeba, to nic takiego. Ale Malik nalegał, aż w końcu się zgodziłaś. Zaprowadził Ciebie do łazienki i opuścił pomieszczenie, abyś mogła się przebrać. Jak zwykle Twoje spodnie nie chciały dać za wygraną. Były twoimi ulubionymi, ale i zarazem najbardziej znienawidzonymi jeansami. Zawsze gdy spieszyłaś się one nie chciały się odpiąć, minęło już kilka minut kiedy do drzwi zapukał Zayn.
- Wszystko okay? - zapytał.
- Tak wszystko dobrze. Jeszcze chwila. - odpowiedziałaś, a po cichu mówiłaś "no dalej!". Wtedy drzwi się otworzyły i pojawiła się głowa chłopaka. Zaczął się śmiać po czym podszedł do Ciebie.
- Może pomogę? - powiedział roześmiany, a Ty już całkowicie bezradna zabrałaś dłonie z zapięcia i pozwoliłaś zająć się tym Mulatowi. Próbował dość długo cały czas się śmiejąc, tak samo jak Ty. W końcu udało mu się, a Twoje spodnie momentalnie opadły w dół. Stałaś teraz przed nim w samych majtkach i bluzce. Zauważyłaś  że jest troszkę zdenerwowany i przygryza dolną wargę, Ty próbując rozluźnić atmosferę podziękowałaś mu i ubrałaś dresy. On jedynie przytakną głową i wyszliście z łazienki. Zayn nadal dziwnie się zachowywał, usiedliście znowu w kuchni bez słowa.
- Zayn? Może ja już pójdę co? - powiedziałaś po chwili ponieważ cisza była jednoznaczna, że nie ma ochoty już na rozmowy. Wtedy on wstał przybliżył się do Ciebie i delikatnie poprawił Twoje włosy. Spojrzałaś w jego oczy, były trochę wystraszone jak u małego chłopca. Wtedy on musnął delikatnie Twoje usta i ponownie spojrzał w Twoje oczy.
- Nie chce żebyś wychodziła.- odpowiedział po cichu i znowu musnął Twoje usta czekając na odwzajemnienie.


Jutro powinnam dodać następną część ;d